Gisteren mocht ik weer een achtweekse mindfulness cursus afsluiten met tien geweldig gemotiveerde deelnemers. Wat is het toch mooi om te zien hoe iedereen aan het einde van zo’n training bijna drie kwartier lang stil in meditatie zit, en te horen hoe dat voor hun is: confronterend, mooi, afzien, boeiend, rustgevend.
Bij het afscheid en de afronding vertelde iedereen wat de cursus had gebracht, en al is dat voor de een altijd meer dan voor een ander, ik voelde me heel dankbaar en tevreden over hun verhalen. ”Ik heb geleerd om in de omgang met anderen meer bij mijzelf te blijven”, schreef een cursiste op haar evaluatieformulier. En een ander: ,,Ik weet nu dat ik rust en ruimte moet nemen voor mijzelf, omdat ik dat nodig heb.” Rust en ruimte en vooral ook vriendelijkheid voor henzelf – dat wens ik ze allemaal toe. En over dat laatste – vriendelijkheid voor jezelf, of met een modieus woord ‘zelfcompassie’ – meer in de volgende blog.
