We werden behoorlijk onheus bejegend, mijn vriendin Monique en ik. We hadden al veel vertraging opgelopen met de trein, toen we vorige maand naar een bijeenkomst van mindfulnesstrainers gingen. Ik hoopte na aankomst op het station voor ons tweeën een OV fiets te kunnen huren met mijn abonnement, waar ik keurig netjes voor betaal. Dan zouden we samen snel naar die bijeenkomst fietsen. Maar de OV fiets-verhuurder kon mijn pasje niet scannen, zijn apparaat pakte de barcode niet , en daarmee was het wat hem betreft einde verhaal. Ik stelde hem van alles voor: een borg betalen; mijn rijbewijs achterlaten, in de hoop toch zo’n felbegeerde gele fiets mee te krijgen, maar daar kwam allemaal niets van in. De techniek liet het afweten en daarmee de fietsverhuurder ook.
Toen we afdropen richting taxi standplaats, merkte mijn vriendin op dat ik zo rustig en vriendelijk was gebleven. Hé ja, zag ik toen zelf ook. Ik was helemaal niet boos geworden. En ik had me niet staan inhouden, ik had niet bedácht dat boos worden toch geen zin had – ik had helemaal geen boosheid gevóeld. Vroeger, nog niet eens zo lang geleden, zou ik in verzet, in discussie zijn gegaan. Ik zou ‘op mijn strepen’ zijn gaan staan, ‘voor mijn rechten’ zijn opgekomen. Nu zegt me dat allemaal niet zoveel meer, en denk ik veeleer: ,,Ach, shit happens. Taxi!”
Bijna alle cursisten die bij mij de mindfulnesstraining volgen, stellen op een gegeven moment – vaak wat vertwijfeld – de vraag: Wat levert het nou eigenlijk óp, dat mediteren? Nou, dit dus, zie ik op zo’n moment heel duidelijk. Minder boosheid, meer berusting, meer compassie ook – voor mezelf, en voor de fietsverhuurder.
De overlevering wil dat deze vraag ook aan Boeddha himself werd gesteld. Wat heeft u eigenlijk gewonnen met al dat mediteren? zo luidde de – vast ook wat vertwijfelde – vraag. ,,Nou niets!’ heeft de Boeddha toen blijmoedig geantwoord. ,,Maar” , zei hij, ,,ik heb er wel veel door verloren: boosheid, somberheid, onzekerheid, angst voor ouder worden en angst voor de dood.”
Ik vind dit een heerlijk citaat. Het is wijs en geestig, bemoedigend en inspirerend. Niks winst, maar wel een heleboel verlies! Van zaken die je kunt missen als kiespijn: boosheid, somberheid, onzekerheid, angst. Soms valt er zo’n kwartje: dan ervaar ik opeens zélf hoe meditatie boosheid laat verdwijnen, of doet verminderen. En na zo’n ervaring wil ik het liefst dansend de dag vervolgen.
Minder boosheid? Check! Minder somberheid? Check! Minder onzekerheid? Yes. Nu alleen nog even eh… minder angst voor ouderdom en dood. Tja, dát is nog wel even een taai klusje om eens uitgebreid voor te gaan zitten.
