Het was een bijzondere ervaring, om live op televisie te debatteren over mindfulness. Ook wel een pittige ervaring, want er kwam nogal wat kritiek van andere gasten in de studio én van presentator Cees Grimbergen, die nota bene de vergelijking trok met de Bhagwan, The secret en andere ‘zweverige stromingen’. Oef, zie daar maar eens tegenop te debatteren – hoewel het eigenlijk ook dolkomisch is, om mindfulness te vergelijken met de Bhagwan! Of het me gelukt is daar iets verstandigers tegenover te zetten, mag de lezer van dit blog zelf beoordelen, zie http://hollandsezaken.omroepmax.nl/uitzending/hollandse-zaken-woensdag-10-juni-2015. Ik heb geprobeerd duidelijk te maken dat mindfulness geen nieuwe religie is, geen modieuze spirituele beweging, dat ik geen nieuw ‘geloof’ uitdraag en al helemaal niemand wil ‘bekeren’. Mindfulness is een training, een cursus waarin acht weken lang de aandacht getraind wordt, met vaak veel positieve effecten voor de deelnemers. Heel down to earth, en zeker niet ‘zweverig’. Ik heb tijdens de tv-uitzending de vergelijking geleend die Jon Kabat-Zinn, de grondlegger van de mindfulnesstraining, zelf vaak maakt: het is alsof je een spier traint. Een aandachtsspier, zeg maar. En die kan door deze cursus werkelijk sterker worden, waardoor het steeds makkelijker wordt om je aandacht bij het hier en nu te houden, in plaats van almaar te piekeren over het verleden of te tobben over de toekomst. Is dat niet juist échte zweverigheid? Voortdurend in gedachten verzonken zijn en daardoor van alles missen: je lekkere maaltijd, de mooie bomen buiten, de leuke lach van je kind? Wie zo door het leven slaapwandelt of ‘zweeft’, mist een hoop van het nu. Aandachttraining kan hier een heilzaam tegenwicht aan bieden, en dat zou ik echt iedereen toewensen. Ook, nee: voorál die boos-fronsende dames in de televisie-uitzending met wie ik in debat mocht…..
