Soms valt er opeens zo’n fijn kwartje tijdens een mindfulnesscursus – bij een deelnemer, of bij mij, of bij ons allebei. Zoals laatst in een gesprekje dat ik met een cursiste had over Yin Yoga, een heerlijk heftige vorm van yoga waarbij je heel lang in een houding blijft. En waarbij je veel weerstand tegenkomt, fysiek en mentaal, maar wordt uitgedaagd om in die houding te blijven – rustig doorademend, maar binnen jouw grenzen. Dan merk je, aldus mijn cursiste, dat je met behulp van je adem toch steeds iets verder in zo’n ongemakkelijke positie kan zakken.
Da’s eigenlijk precies wat we in mindfulness doen, dacht ik hardop tegen haar. Ook daar word je gevraagd om de ongemakkelijke, onprettige dingen in je leven onder ogen te zien, erbíj te blijven in plaats van weg te rennen. Niet vermijden: niet nog harder gaan werken, of piekeren, of malen; niet naar de fles, de chocolade of de afstandsbediening grijpen. Nee, proberen de situatie onder ogen te zien en die – naar draagkracht, dus binnen jouw grenzen – te ondergaan. Ook hier kun je je op je adem richten, en dan kijken naar de weerstand die je tegenkomt. Ook mindfulness daagt je uit: durf je er met aandacht bij te blijven in plaats van weg te zappen?
Pfffff, lekkere cursus, denkt de lezer van dit blog nu. Waarom zou ik dat in hemelsnaam willen, de onprettige dingen des levens eens fijn met aandacht bezien? Omdat je er dan waarschijnlijk iets van leert. Omdat je dan kunt oefenen om rustig(er) te reageren op tegenvallers, moeilijke collega’s, files en pijn – dingen die we allemaal onvermijdelijk tegenkomen. Omdat je de stress die daarbij hoort niet verder verhoogt met vermijdingsstrategieën als drinken, eten, zappen. En omdat je dan merkt meer in dat veelbezongen ‘hier en nu’ te zijn, waarin óók de prettige dingen beter tot je doordringen.
Yes! We keken elkaar aan en begrepen weer even helemaal waar we mee bezig zijn. Leve de mindfulness, en leve de Yin Yoga – maar vooral leve de moedige cursisten die dit aangaan, met de trouwe adem als hun bondgenoot, en met meer rust en inzicht als hun verdiende beloning.
Comments